มุ่งมั่นเดินตามฝัน ด้วยความภาคภูมิใจ

จากเด็กน้อยที่เข้าสู่การดูแลของครอบครัวโสสะเชียงราย น้องแป้ง สิริรัตน์ ได้เติบโตด้วยความรัก มุ่งมั่นใฝ่เรียนรู้เดินตามความฝันของตนเอง จนกระทั่งประสบความสำเร็จ ได้เรียนจบระดับชั้นปริญญาตรีจากคณะสหเวชศาสตร์ สาขากายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ หลักสูตร 4 ปี ปัจจุบัน น้องแป้งได้ออกมาใช้ชีวิตด้วยตนเองแล้ว แม้จะออกจากการดูแลของหมู่บ้านเด็กโสสะไป แต่ความเป็นครอบครัวโสสะจะยังคงอยู่เสมอ

ปัจจุบันน้องแป้งเป็นอย่างไรบ้าง

หลังจากเรียนจบ หนูสอบประเมินเพื่อขึ้นทะเบียนเป็นผู้ประกอบวิชาชีพกายภาพบำบัดต่อสภากายภาพบำบัดแห่งประเทศไทยค่ะ จึงสามารถให้การรักษาหรือฟื้นฟูต่อผู้ป่วยด้วยวิธีทางกายภาพบำบัดได้ค่ะ  โดยปัจจุบันหนูเป็นนักกายภาพบำบัดที่คลินิกแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ และทำงานพาร์ทไทม์ที่สถานพยาบาลของบริษัท SCG ค่ะ 

มาประกอบอาชีพนี้ได้อย่างไร

ตอนแรกหนูอยากเป็นแพทย์เพื่อรักษาผู้ป่วยค่ะ หนูหาข้อมูลว่ามีเรียนอะไรบ้างที่จะได้ทำงานในสายอาชีพนี้ จึงได้พบว่า การเรียนสาขากายภาพบำบัดก็ได้ช่วยผู้ป่วยที่มีอาการเจ็บป่วยเรื้อรังหรือต้องฟื้นฟูร่างกายเช่นกัน อาทิ นักกีฬา ผู้สูงอายุ ให้กลับมาเป็นปกติ ก็เป็นงานที่น่าสนใจค่ะ หนูเลยเลือกเรียนสาขากายภาพบำบัด ในระหว่างที่เรียนได้ฝึกงานที่รพ.แหลมฉบัง ชลบุรี, รพ.ปทุมธานี, รพ.เชียงรายประชานุเคราะห์ เมื่อเรียนจบก็ทำงานเป็นนักกายภาพบำบัดโดยตรงเลยค่ะ 

ช่วงชีวิตในวัยเด็กเป็นอย่างไรบ้าง

ช่วงวัยเด็กของหนูในหมู่บ้านเด็กโสสะสนุกค่ะ ได้เล่นได้เจอกับเพื่อนหลายคน มีพี่ๆ และน้องหลายคนที่คอยให้ความช่วยเหลือ ทำให้หนูได้มีโอกาสเรียนหนังสือ โดยมีผลการเรียนเฉลี่ย 3.80 ตอนเด็กๆ หนูตั้งใจเรียนมากค่ะ เพราะอยากเข้าคณะแพทย์ อยากทำให้แม่ภูมิใจ คุณแม่จะคอยสนับสนุนหนูทุกอย่าง ทำให้หนูมีกำลังใจในการเรียน การใช้ชีวิต และอยากแบ่งปันโอกาสที่ตนเองได้รับ ช่วยเหลือคนอื่นๆ บ้างค่ะ  

หลังออกจากหมู่บ้านเด็กโสสะไป เป็นอย่างไรบ้าง

หนูจะกลับไปเยี่ยมคุณแม่และน้องๆ ทุกปีค่ะ คิดถึงทุกคนในหมู่บ้าน ทุกครั้งที่กลับไปเยี่ยม ก็จะมีน้องมาปรึกษาเรื่องเรียนต่อบ้างค่ะ ว่าจะเรียนอะไรดี หนูก็แนะนำว่าน้องชอบทำอะไร สายงานไหน เลือกในสิ่งที่น้องชอบจะดีกว่า 

ถึงแม้การใช้ชีวิตข้างนอกจะดูอิสระ แต่ในช่วงแรกก็ค่อนข้างลำบาก เนื่องจากไม่ได้มีหมู่บ้านซัพพอร์ตแล้ว เราจะต้องรับผิดชอบชีวิตตัวเองให้ดีค่ะ เวลาหนูนึกย้อนกลับไปตอนอยู่ในหมู่บ้านสบายกว่ามากค่ะ เพราะมีคุณแม่คอยดูแล มีเจ้าหน้าที่ให้คำปรึกษาเรื่องการเรียนและเรื่องอื่นๆ

ความรู้สึกที่อยากบอกถึงทุกท่าน

หนูโชคดีมากที่ได้เข้ามาอยู่ในหมู่บ้านเด็กโสสะ ถ้าไม่มีหมู่บ้าน ไม่มีคุณแม่ หนูคงไม่ได้เติบโตมามีชีวิตที่ดีแบบทุกวันนี้ หมู่บ้านเด็กโสสะ ให้สิ่งดีๆ กับหนูหลายอย่างมาก ทั้งสอนให้หนูเป็นคนดี รู้จักคิด สามารถทำอะไรได้ด้วยตนเอง และเห็นคุณค่าของการมีชีวิต ทำให้หนูมีคุณภาพชีวิตที่ดีเหมือนทุกวันนี้

สุดท้ายนี้ หนูขอขอบคุณผู้บริจาคที่มีพระคุณทุกท่านค่ะ ทุกการช่วยเหลือของท่านทำให้เปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกหนูและน้องๆ มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น หนูขอบคุณค่ะ