“การเติบโตในหมู่บ้านเด็กโสสะ ผมได้รับทักษะหลายอย่าง โดยเฉพาะความเป็นผู้นำ กล้าแสดงออก มีความคิดเป็นของตนเอง ซึ่งผมได้นำทักษะเหล่านี้มาใช้ในการเป็นผู้บังคับหมู่ทหารด้วย และที่สำคัญที่สุด คือ ด้านการศึกษา ตลอดจนการจัดกิจกรรมพัฒนาศักยภาพต่างๆ จนสามารถนำไปประกอบอาชีพในอนาคตได้ ดังนั้นผมตั้งใจจะพัฒนาตนเองให้มีความมุ่นมั่นและไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค จนสำเร็จดั่งที่ตั้งใจ”
“ผมอยากจะเป็นทหารจึงตัดสินใจสอบนักเรียนนายสิบแต่ก็ไม่ผ่าน ความรู้สึกในตอนนั้นท้อและผิดหวังมากครับ แต่ก็ได้รับกำลังใจจากคุณแม่และครอบครัว จึงตั้งใจสอบอีกครั้ง จนสำเร็จในที่สุด เมื่อเรียนจบแล้วก็ได้บรรจุที่จ.เพชรบูรณ์เลย แต่ตนเองอยากกลับไปดูแลแม่และเรียนต่อให้จบปริญญาตรี จึงทำเรื่องย้ายมาอยู่ที่จ.ปัตตานี เพื่อให้อยู่ใกล้ๆ กับหมู่บ้านเด็กโสสะหาดใหญ่ เมื่อมีเวลาว่างจากการทำงานก็จะแวะไปเยี่ยมเยียนแม่ พี่น้อง และทุกคนที่หมู่บ้านเด็กโสสะเสมอ”
“แม่บอกผมเสมอว่า “ให้รักษาองศาชีวิตตนเองให้ดี โดย 1 องศาที่ลูกกำลังเดิน มันอาจจะเปลี่ยนแปลงชีวิตเลย และ 1 กิโลเมตรที่ลูกเห็น มันอาจจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่เมื่อเวลาผ่านไป ลูกจะเห็นว่ามันเปลี่ยนแปลงคนละเส้นทางแล้ว และที่สำคัญอย่าหยุดพัฒนาตนเอง” แม่ คือ คนที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับผม ท่านคือแบบอย่างด้านการเรียนและการใช้ชีวิตให้กับผม ขณะนี้ท่านได้เกษียณไปแล้วแต่ก็ยังไปเรียนเกี่ยวกับภาษาจีน ผมจึงตั้งใจที่จะพัฒนาตัวเองให้เก่งเหมือนแม่ของผม”
เหนือ สิบเอก นันทกรณ์
หนึ่งในความสำเร็จลูกโสสะ