หน้าที่ ที่เรียกว่า “ความสุข”

ในชีวิตของแต่ละคน ต่างมีหน้าที่การทำงานตามความรู้ ความเชี่ยวชาญ หรือจุดประสงค์เฉพาะตัวในการเลือกเส้นทางชีวิตที่แตกต่างกันไป และสำหรับ คณัสริศา เผ่ามงคล แล้ว เธอเลือกที่จะทำหน้าที่ในอาชีพ "แม่" ให้กับเด็กๆ ที่สูญเสียครอบครัว ในหมู่บ้านเด็กโสสะ "เฉลิมนารินทร์" หนองคาย  มายาวนานเกือบ 30 ปี ด้วยเหตุผลสำคัญที่เธอให้นิยามว่า “ความสุข”

เข้ามาเป็นแม่โสสะได้อย่างไร?

ตอนนั้นอยู่ในช่วงกำลังอยากเปลี่ยนงานพอดี ประจวบกับได้ยินประกาศรับสมัครงานในตำแหน่งเจ้าหน้าที่แม่โสสะ ผ่านทางวิทยุ เลยตัดสินใจลองสมัครดู ตอนแรกก็รู้สึกว่า ไม่เหมือนกับที่เคยคิดไว้ แต่ในเมื่อตั้งใจสมัครมาแล้ว จึงอยากลองเรียนรู้งานดูก่อน โดยเริ่มจากการเป็นผู้ช่วยคุณแม่ คือคุณน้า อยู่ประมาณ 2 ปี คอยเรียนรู้รายละเอียดการทำงานต่างๆ ทั้งการเลี้ยงดูเด็ก และการแก้ปัญหา

ความรู้สึกของการได้เป็นแม่โสสะ

การเลี้ยงเด็กสิบกว่าชีวิต บางครั้งความเหนื่อยมันเกิดขึ้นได้ แต่พอได้มองหน้าลูกๆ ของเรา ก็ทำให้รู้สึกว่า ทุกอย่างมันต้องผ่านไปได้ด้วยดี เพราะเด็กเหล่านี้เขาไม่มีใคร นอกจากเรา ฉะนั้นเราต้องสู้ ต้องดูแลเขาให้ดีที่สุด แม้ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน แต่เด็กทุกคนเป็นเสมือนลูกแท้ๆ การที่เราได้เห็นพวกเขามีความสุข ประสบความสำเร็จ มันคือความประทับใจ คือความสุขที่เราได้รับกลับคืนมา

นอกจากเราจะได้ช่วยเหลือเด็กๆ แล้ว สิ่งหนึ่งมันคือการช่วยเหลือสังคม เพราะเด็กเหล่านี้ จะเติบโตไปเป็นฟันเฟืองที่จะช่วยพัฒนาสังคมที่เราอาศัยอยู่ในวันข้างหน้า

สิ่งที่อยากบอกกับทุกคน

ขอขอบคุณผู้บริจาคทุกท่านที่ให้การสนับสนุน เราจะทำหน้าที่ตรงนี้ให้เต็มที่ เต็มความสามารถ และอยากขอบคุณลูกๆ ทุกคน ที่ทำให้เราได้มีโอกาสอยู่ที่นี่ ได้เป็น “แม่” ของลูกทุกคน
 

ชีวิตการทำงานของคุณแม่สายผล ไม่ได้ทำเพียงเพราะเป็นแค่ “หน้าที่” เท่านั้น แต่เธอทำด้วยหัวใจที่เปี่ยมด้วยความรัก นั่นทำให้เราได้เรียนรู้ว่า การทำงานไม่ว่าเป็นอาชีพใดก็ตาม หากได้ทำด้วยความรักและตั้งใจจริงแล้ว สิ่งหนึ่งที่เราจะได้รับตอบแทนกลับมาก็คือ “ความสุข” ที่ประเมินค่ามิได้อย่างแน่นอน