อากาศช่วงนี้ที่หมู่บ้านเด็กโสสะภูเก็ต กำลังร้อนอบอ้าว ถึงแม้จะมีต้นหูกวางคอยให้ร่มเงาอยู่บ้าง เด็กชายผิวเข้ม ในตาคมเดินเหงื่อซึมที่หน้าผากเข้ามาทักทายและร่วมพูดคุยเป็นเพื่อนกันในวันนี้
สวัสดีค่ะ ช่วยแนะนำตัวเองหน่อยค่ะ ว่าชื่ออะไร
สวัสดีครับผมชื่อไทด์ อายุแปดปีครับ อยู่หมู่บ้านเด็กโสสะภูเก็ตครับ
อยากให้น้องไทด์เล่าชีวิตในหมู่บ้านเด็กโสสะให้เราฟังบ้างว่าเป็นอย่างไร
วันธรรมดาจันทร์ถึงศุกร์ผมก็จะไปโรงเรียน ซึ่งทุกวันเวลาประมาณหกโมงเช้า จะมีรถสองแถวมารับ ช่วงเย็นรถก็จะมาส่งที่หมู่บ้าน หลังจากนั้นก็จะต้องทำการบ้านให้เสร็จ และทำงานบ้านครับ แม่ให้ผมและน้องๆ ช่วยกันเก็บใบไม้และขยะรอบบ้าน หรือไม่ก็กวาดบ้านบ้างครับ สำหรับวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ ก็จะมีเรียนพิเศษภายในหมู่บ้าน
ผลการเรียนของน้องไทด์เป็นอย่างไรบ้างคะ
ผลสอบรอบนี้ คะแนนรวมก็น้อยกว่าเพื่อนบางคน แต่เฉลี่ยแล้วได้เกรดสี่ครับ
โฮ! น้องไทด์เก่งมากเลยค่ะ กินข้าวกับอะไรคะ
ผมชอบกินข้าวผัดฝีมือของแม่มากครับ ถ้าแม่ทำทีก็จะกินสามจานเลย
น้าแซวน้องไทด์เล่นนะคะ แต่น้องไทด์ตอบจริงจังมาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า
เวลาว่างชอบทำอะไรคะ
ถ้าเป็นช่วงกลางวันก็อยู่ในบ้านเล่นตัวต่อเลโก้กับพี่ๆ น้องๆ พอช่วงเย็นก็จะปั่นจักรยาน หรือไม่ก็มาเล่นที่สนามเด็กเล่นกับทุกคนในหมู่บ้านครับ
มาคุยเรื่องอนาคตกันบ้างดีกว่าค่ะ โตขึ้นอยากเป็นอะไรคะ
โตขึ้นผมอยากเป็นทหารเรือครับ ผมว่าดีได้อยู่กับน้ำอยู่กับทะเล และได้ทำหน้าที่คอยดูแลรักษาความสงบให้บ้านเมืองเรา
น้องไทด์มีใครที่ชื่นชอบเป็นพิเศษไหมคะ
มีครับ คนที่ผมชอบที่สุดคือในหลวงรัชกาลที่ 9 ครับ มีวันหนึ่งผมได้เรียนเกี่ยวกับเรื่องกังหันน้ำชัยพัฒนา ผมคิดว่าท่านเก่งมากๆ สามารถแก้น้ำเสียให้เป็นน้ำดี ซึ่งน้ำมีความสำคัญต่อสิ่งมีชีวิต ทำให้คนทั่วไปหันมาให้ความสนใจแม่น้ำลำคลอง ไม่ค่อยทิ้งขยะ
ผมรักในหลวงรัชกาลที่ 9 ครับ ท่านทำอะไรให้กับคนไทยมากมาย ถึงผมจะไม่เคยเห็นท่านก็ตามครับ
มีอะไรอยากจะฝากบอกทุกคนไหมคะ
แม่เคยบอกผมว่า ทุกวันนี้ที่ผมและพี่น้องในบ้านมีโอกาสได้เรียนหนังสือ มีข้าวกิน มีค่าขนมไปโรงเรียน และทำให้มีแม่มาอยู่กับผม ก็เพราะผู้ใหญ่ที่ใจดีมีเมตตาช่วยบริจาคเงินมาให้ ..ขอบคุณครับ และผมจะเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียนครับ
*หมายเหตุ: ชื่อของเด็กในบทความนี้ได้มีการเปลี่ยนแปลงตามความเหมาะสมเพื่อเป็นไปตามนโยบายด้านสิทธิเด็ก